Op 18-jarige leeftijd dacht Mitch van Giersbergen arts te worden. Tijdens zijn studie geneeskunde ontdekte hij dat deze rol toch niet bij hem paste. Hij pakte zijn jeugdhobby voor techniek en geluid weer op en maakte er, na het afronden van zijn studie, ‘serious business’ van. In enkele jaren tijd werd Luxonos een succesvol bedrijf dat drie jaar op rij de FD Gazellenprijs won. Lees waarom Mitch doet wat hij doet en wat zijn advies is aan jongeren die voor een studiekeuze staan.  

“Als kind had ik geen idee wat ik later wilde worden. Ik was gewoon bezig met spelletjes en games, samen met vriendjes. Wel had ik al jong ‘ondernemerszin’, voornamelijk om geld te verdienen. In groep 7 en 8 was ik DJ op feesten. Samen met een vriendje kocht ik apparatuur via Marktplaats en draaien maar.” Omdat vriendjes weinig budget hadden voor een ‘professionele’ DJ, stapte Mitch van Giersbergen over op online radio. Zo ging het een over in het andere. Op 15-jarige leeftijd had hij een webhostingbedrijf, zijn vrienden waren zijn eerste klanten.

Welke studie koos jij?
“In het laatste jaar van het vwo moesten we een studiekeuze maken. In de mentorklas spraken we over ‘wat wil je later wilde worden’. Best lastig als je nooit bewust een idee of droom hebt gehad. In zo’n gesprek werd gevraagd: ‘is de zorg niet wat voor jou?’. Ik stond ervoor open. De biologielerares heeft toen geregeld dat ik een dagje met een orthopeed kon meelopen. Een paar uurtjes op pad met een oudere man die niet te veel met protocol bezig was en meekijken bij een operatie. Hij wist precies hoe hij mij moest ‘prikken’.”  Mitch koos voor de studie geneeskunde, met enige twijfel of een economische studierichting niet beter voor hem zou zijn. “Toen ik werd ingeloot voor geneeskunde, moest ik die kans wel grijpen…… Mijn ouders vonden het een verstandige keuze. Vrienden moesten er even aan wennen.”

Wat waren jouw verwachtingen van de studie?
“De studie viel in het eerste jaar vies tegen.” De verwachting van Mitch dat geneeskunde een echte bètastudie zou zijn, was niet reëel, het studeren was compleet ‘alfa’. “Boeken in je hoofd stampen, naampjes leren. Ik kan gemakkelijk leren, maar met mijn dyslexie is ‘stampen’ niet ideaal.” In het eerste half jaar haalde hij geen enkele voldoende. Na een gesprek met een arts, die aangaf dat in het tweede jaar leren anders zou worden, zette Mitch de knop om. “Mijn truc werd om alle colleges te volgen, ik skipte er niet een, en maakte gestructureerde samenvattingen. Dan zat de lesstof in mijn hoofd. Studiegenoten wilden die samenvattingen ook hebben. Deze deelde ik gratis en worden nog steeds jaarlijks zo’n 30 keer gedownload.”

Wat ben je na jouw studie gaan doen?
Het leren ging beter maar Mitch besefte al snel dat hij zijn toekomstbeeld moest bijstellen: “Ik had verwacht dat je als arts redelijk vrij was. In de praktijk blijkt het werk super strak geprotocolleerd te zijn. Je hebt weinig invloed op het systeem en loopt dus eigenlijk met de meute mee. Dat past niet bij mij. Ik kreeg er weinig energie van.”
In de laatste jaren van zijn studie pakte Mitch zijn jeugdliefde voor techniek en geluid weer op. ”Eigenlijk viel ik hiermee terug in ‘oude patronen’.” Hij had in 2010 al Luxonos, een bedrijf in techniek, beeld en geluid voor projecten en evenementen opgericht. Na het afronden van zijn zesjarige studie in 2017, ging hij serieus met ondernemen verder. “Mijn vrienden begrepen mijn keuze en zeiden ‘doe wat je leuk vindt’. Mijn ouders uitten twijfels: ‘is het een veilige keuze voor lange termijn?’.  Ik sprak met mijzelf af om het maximaal twee jaar te proberen. Lukte het niet dan kon ik altijd nog de zorg in.”

Wat doe je nu?
De twee jaar zijn ruimschoots voorbij. Mitch heeft een mooie, één van de snelst groeiende ondernemingen neergezet. Het ondernemen is zijn passie, vooral het verbeteren van processen. “Efficiency aanbrengen kun je prima in een ander bedrijf doen, maar in je eigen onderneming heb je net iets meer vrijheid. Wat mij het meest verbaast zijn ‘mensen’. In het dagelijks leven kom je het hele spectrum van de populatie tegen, maar eigenlijk ook weer niet. Je gaat namelijk alleen om met de mensen die bij je passen. Fulltime samenwerken met dat ‘hele spectrum’ is anders. Wat ik daarmee bedoel is dat mensen heel verschillend zijn en vooral ook op elk niveau anders denken. Op dit moment is mijn grootste uitdaging om het maximale uit iedereen te halen.”

Hoe ziet jouw toekomst eruit?
“Ik kijk positief naar de toekomst. Ik zie nog veel verbetermogelijkheden in onze branche.” Toch kan hij zich voorstellen niet voor eeuwig (alleen) in deze branche te werken. De zorg trekt hem ook, maar dan vanuit een technische invalshoek. “Met een vernieuwend EPD (Elektronisch patiëntendossier) is volgens mij nog veel te halen én kun je echt wat toevoegen aan de samenleving. Denk bijvoorbeeld aan de huisartsenzorg. Als je via de computer de basisvragen over jouw bijvoorbeeld pijnlijke elleboog kunt invullen, waarna de computer ook een medicijnadvies geeft, dan kan de huisarts naast de check meer echte aandacht geven. ”Mitch is enthousiast en ziet het EPD-systeem al voor zich. Hij is zich ervan bewust dat er een bepaald volume, certificering, investering en tijd voor nodig is. Het is mijn toekomstdroom.”

Wat is jouw boodschap aan jongeren die een studiekeuze gaan maken?
“Ik heb geen spijt van mijn studie. Ik heb geleerd op academisch niveau te denken en mijn idee voor het EPD is hieruit ontstaan. Iedere 16-18-jarige die voor een keuze staat, raad ik dan ook aan te gaan studeren. Het is goed voor je ontwikkeling. Maar kies vooral wat je op dat moment leuk vindt, want wat je in de toekomst leuk gaat vinden, weet je nu niet. Zorg ook voor een back-up plan. De rest volgt vanzelf. Weet dat zo’n 50% van de mensen iets anders doet dan waarvoor ze gestudeerd hebben. Bedenk dat iedereen met een positieve mindset en doortastendheid kan worden wat ie wil, krijgen wat ie wil, kortom iets moois van het leven kan maken. Je moet het echt willen en erin geloven.”

Dit is het eerste interview in een serie inspiratieverhalen voor jongeren. Mijn eigen story deelde ik eerder al als voorbeeld. De komende weken volgen verhalen over een filmmaker, runner, VA en meer. Houd mijn berichten in de gaten!