Lode van Hattum (21) dacht lange tijd dat hij profvoetballer zou worden. Op school zitten, luisteren en leren voelde niet als zijn pad. Dat hij na de middelbare school niet zou gaan studeren wist hij, maar dat niet het voetballen maar het ondernemerschap de focus zou krijgen, was een verrassing. Toen hij als assistent met zijn moeder mee op zakenreis ging, werd het eerste zaadje voor Rolling Sushi geplaatst. Lees hier waarom Lode droomt van zijn fastfood Sushi keten en welke lessen hij deelt met jongeren die ook hun dromen willen volgen.
Hoe was jouw jeugd? Wat vond je leuk om te doen?
Lode is geboren in de Pijp in Amsterdam. “Ik was de jongen die altijd bezig was met voetbal. Als jochie van vijf speelde ik al met de oudere jongens op het veldje. Ik heb op hoog niveau gespeeld, er was interesse van profclubs en ik heb stagegelopen. Na de basisschool startte ik op de middelbare school in Amsterdam-Zuid maar ik paste er niet helemaal tussen. Aan de ene kant ben ik een jongen uit Zuid, maar ik heb er ook altijd van gehouden om dingen net anders te doen. In m’n tweede jaar stapte ik over naar het Finse onderwijs. Daar was ik opeens helemaal niet anders en banjerde ik vier jaar lang door de Haarlemmerstraat. Ook in die tijd was ik nog steeds vooral bezig met voetbal. Na school ging ik trainen terwijl mijn klasgenootjes gingen ´hangen´ en blowen. Uiteindelijk was dit de fase waarin ik mezelf heb gevonden. Op school heb ik me best veel alleen gevoeld, maar dat heeft mij ook geleerd mijn eigen weg te gaan. Vanaf het moment dat ik klaar was met mijn middelbare school wist ik dat ik niet meer naar school wilde.”
“Ik kom uit een ondernemersgezin.
Ik heb mijn ouders altijd allebei keihard zien werken.”
Door wie ben jij beïnvloed?
“Tot een paar jaar geleden, keek ik vooral op tegen voetballers. Maar ik kom ook uit een ondernemersgezin. Mijn vader heeft een ICT-bedrijf en mijn moeder is zzp’er in design. Ik heb hen altijd allebei keihard zien werken.”
Hoe ontstond het idee voor Rolling Sushi?
In Lode’s tussenjaar ging hij werken en nadenken over zijn toekomst. “In dat jaar was er best wat pech in de familie. Daar nam ik bewust wat afstand van omdat ik wilde genieten van de tijd die ik had en bovendien had ik mijn eerste vriendin. In die tijd hielp ik mijn moeder wel eens als assistent. Dat vond ik leuk want ik mocht mee op zakenreizen. Eén van die reizen was naar Budapest. Daar kwam ik een concept tegen waar je eigenlijk binnen een seconde goed sushi kon eten. In Nederland is er geen concept waar je snel voor een goede prijs sushi kunt eten. Ik was 17 toen ik me dit realiseerde en wist: dit moet ik gaan doen. Ik heb een jaar lang met verschillende mensen gepraat, mijn verhaal gedaan en het concept gepitcht. Steeds met de gedachte: er moet ruimte zijn voor fast food sushi in Nederland. Het balletje ging rollen en ik beleefde hele mooie momenten zoals om 7:00 uur ’s ochtends bij de leverancier aan de tonijn zitten…”
Hoe startte jouw carrière?
“Mijn vader wilde me helpen met het opzetten van mijn onderneming maar ik moest het wel zeker weten. Hij vroeg serieus commitment van me. Een van zijn eisen was dat we zouden werken in een vast ritme. Ik werd iedere dag om 9:00 uur bij hem op kantoor verwacht. Hij hielp me met de basics zoals: het maken van een to do list en een planning. Zo is het concept stap voor stap concreet geworden.”
“Ik wil van Japanse snackbar naar de Japanse McDonalds doorgroeien,
dat is de droom.”
Wat wil je bereiken?
“De ambities waren extreem groot toen ik openging. Ik wil een andere manier van sushi eten creëren. Ik wil van Japanse snackbar naar de Japanse McDonalds doorgroeien, dat is de droom. Mijn persoonlijke doel is om succesvol te zijn met dit bedrijf.” Waarom hij wil werken in de foodbranche is geen geheim: “Mijn halve salaris gaat naar eten, ik geniet ontzettend van die eet-ervaringen. Ik wil sowieso in branches werken waar ik ook echt mijn persoonlijke geluk uithaal.” Lode’s plannen zijn gericht op groei. ‘Ik heb nu twee zaken in Amsterdam en ik ben bezig met uitbreiding. De ambitie is om de Rolling Sushi locaties te vestigen waar dagelijks veel mensen langskomen. En ik wil landelijke bekendheid creëren.”
Wat was een van de leukste momenten?
“Een van de leukste momenten was toen ik de eerste winkel opende. We hadden een openingsfeest en ik was twee weken lang high van geluk. Ondanks dat we net open waren voelde ik het alsof ik de ‘tent’ bij wijze van net had verkocht voor 200 miljoen. En toen begon het allemaal pas echt.”
“Als je voelt dat je wil ondernemen in plaats van leren, dan zou ik dat alleen aanraden als ondernemen iets is dat natuurlijk voelt voor je.”
Wat wil je andere jongeren meegeven die op het punt staan keuzes te maken?
“Welke keuze je ook maakt, voor school, studie, baan of ondernemerschap. Je moet je eigen skills niet onderschatten, en hoe goed je idee ook is, deze moet je weer niet overschatten. Probeer te luisteren naar mensen die een avontuur als het jouwe al eens hebben meegemaakt. Als je voelt dat je wil ondernemen in plaats van leren, dan zou ik dat alleen aanraden als ondernemen iets is dat natuurlijk voelt voor je. Dus ga niet zomaar wat bedenken. Stel jezelf in plaats daarvan de vraag: heb ik de drive om een idee echt goed uit te gaan voeren? Het is een cliché maar die twee-, driehonderd procent inzet heb je echt nodig. Dagelijks uitslapen is er niet meer bij.”