Mode zat altijd al in het Italiaanse bloed van Angela Messinella-Addis, maar dat ze daar haar werk van kon maken realiseerde zij pas toen een vriendin haar wees op haar oog voor stijl. Nu is zij oprichtster van hét imagebureau van Nederland; Piazza di Moda, Styling & Business. Zij matcht iemands uitstraling op hoe iemand écht van binnen is. “Je uitstraling is alles”. Dat geldt voor iedereen, ook jongeren mogen vooral zichzelf zijn.
Hoe was je als kind?
Allebei de ouders van Angela zijn geboren en getogen in Italië. “Het lukte mijn ouders niet om in Italië geld te verdienen, dus die twee gingen op zoek en kwamen in Nederland terecht met het doel om op den duur weer terug te gaan naar Italië. Ze raakten hier zo geïntegreerd dat dat er uiteindelijk niet van is gekomen!” Haar moeder diende als sterk voorbeeld voor de kleine Angela. “Op een gegeven moment hadden wij communie, wat in Italië altijd gevierd wordt met prachtige kleding. Hier in Nederland was dat niet.” Het Italiaanse bloed kwam in haar moeder omhoog en zij besloot het zelf maar te maken. En niet onopgemerkt. “Op een gegeven moment begon opeens iedereen bij haar aan te kloppen met de vraag of ze ook zo’n mooi pak voor hen zou willen maken.” En dat deed ze. “Op die manier was ze gewoon bezig met een eigen bedrijfje, zonder dat ze dat doorhad…al deed ze het gratis trouwens.” Niet alleen de hele buurt stond te kijken van de mooie kleding die werd gemaakt. Ook Angela was altijd in de buurt wanneer de naaimachine erbij werd gepakt. “Ik stond er altijd bij te kijken, ik vond het enorm fascinerend.”
“Als je iets doet, doe het dan 100%. Alleen dan weet je of je er goed in bent of niet.”
Niet alleen haar moeder was ondernemend, ook haar vader en de rest van haar familie in Italië genoten van het ondernemersleven. “Ik keek altijd met ze mee. Mijn vader werkte in een fabriek, maar had daarnaast een eigen bedrijfje waarmee hij mensen bijvoorbeeld hielp met tegels leggen.” Omdat iedereen thuis zo druk was, was Angela als kind al enorm verantwoordelijk. “Maar eigenlijk is dat wel heel belangrijk geweest, want je moet discipline te hebben om iets op te bouwen.” Van huis uit heeft ze dan ook geleerd dat succes niet komt aanwaaien, je moet er hard voor werken. “Als je iets doet, doe het dan 100%. Alleen dan weet je of je er goed in bent of niet.”
Hoe was jouw schooltijd?
Elke zomer ging Angela met haar familie op bezoek bij haar oom en tante, die aan de Italiaanse kust woonden. “Daar had je altijd mode-events. Het was geweldig, ik kon daar uren blijven zitten.” In de zomer waren de ramen van de Italiaanse kledingwinkels beplakt met posters waarop het heerlijke woord ‘saldi’ te lezen was. Van die koopjes werd goed gebruik gemaakt. “Ik kocht mijn kleding altijd daar. In Italië liepen de modetrends twee jaar voor op Nederland, waardoor ik altijd unieke dingen aanhad die in Nederland nog niet te vinden waren.”
Tijdens haar jeugd heeft Angela veel te maken gehad met vooroordelen vanwege haar afkomst. Ze werd onderschat, waardoor ze naar de mavo moest ookal was ze perfect geschikt voor de havo. “Daardoor heb ik wel met heel veel mensen leren omgaan. Culturen, segmenten, arme of rijke mensen; dat maakt helemaal niks uit. Zet jezelf nooit boven iemand, maar altijd naast de persoon met wie je praat.” Haar werd vaak verteld dat ze ergens geen talent voor had, puur vanwege het land waar haar wortels liggen. “Ik heb dus harder gevochten om er te komen, ook dat heeft mij sterker gemaakt.” Na de mavo volgde de havo om vervolgens naar het Saxion in Enschede te gaan. “Daar ben ik Commerciële Economie Internationaal Management gaan doen, omdat ik wilde leren over het ondernemerschap.” Angela vond het enorm interessant. Na vier jaar, had ze haar diploma op zak.
Sporten was voor Angela een enorme uitlaatklep, nu nog steeds. Ze heeft geturnd, gevolleybald en gezwommen. Met zwemmen stopte ze echter al vrij snel. “Ik was bang dat mijn schouders te breed weren hahaha.”
Het familieleven
Angela woont met haar man en vier kinderen. Eén van Angela’s vier kinderen heeft een mentale beperking. “Helaas is het zo dat hij elk moment kan komen te overlijden, door zijn epilepsie. Maar als ik oversteek en er komt een auto aan, dan ben ik er ook niet meer. Zo kan het leven zijn. Als ik elke ochtend wakker word met de gedachte ‘hij is er morgen niet meer’, dan is hij er echt niet meer want zo kan je gewoon niet leven.” Haar kind is op een gegeven moment opgenomen geweest in het ziekenhuis in Groningen. Daar kreeg Angela meerdere keren te horen dat het kind het niet zou gaan halen, en dat het tijd was om afscheid te nemen. “Zolang hij er nog is, is hij er nog en blijf ik hier staan, heb ik ze verteld.”
Angela heeft het ziekenhuis vaak van binnen en buiten gezien. “Op een gegeven moment raakte ik in een burn-out. Het was altijd ziekenhuis, werken, ziekenhuis, werken.” Toen de ziekte van Pfeiffer haar trof, raakte ook al haar reserves op. “Ik werd angstig en durfde ook niet meer de straat op. Maar het was belangrijk om door te gaan.”
Omdat haar zoon wegens de mentale beperking niet kan praten, is het soms lastig voor anderen om te weten hoe hij zich écht voelt. “Toen hij naar het kinderdagverblijf ging vond ik het moeilijk dat ik niet wist of die mensen mijn kind wel begrepen. Toen ben ik gaan spelen met kleur er vorm in zijn kleding.” De ene dag deed ze hem een kleur aan waardoor hij heel bleek en ziek leek, de andere keer kreeg hij een floddertrui aan die hem heel slordig en onverzorgd deed ogen. “Er waren maar drie begeleiders die écht keken naar het kind. Bij hen kreeg ik het juiste antwoord toen ik vroeg hoe hij die dag was geweest, zij prikte erdoorheen.” Om die reden gaat Angela binnenkort beginnen met het geven van cursussen op kinderdagverblijven.
Hoe kwam je aan het werk als imageconsultant?
Het is niet zo dat Angela altijd al geweten heeft dat zij zich later imageconsultant mocht gaan noemen, sterker nog; ze wist niet eens dat het bestond. “Iemand zij tegen mij: “Weet jij dat jij altijd advies geeft? Op kleur en stijl. Jij bent gewoon een imageconsultant!” Ik zei toen “huh, wat is dat?” Dus Angela racete naar Google en stuitte op een opleiding. “Ik herkende mezelf direct, ‘dit ben ik ’ dacht ik.” Vijf jaar geleden is Angela de opleiding gaan volgen een heeft zij zich gespecialiseerd.
“Waar je ook gaat en staat, je moet je fijn voelen in de kleding die je hebt; in je verpakking.”
Wat houdt het eigenlijk in?
Neeeeee, een imageconsultant is niet hetzelfde als een styliste zoals wij die kennen van de BN’ers.
“Ik kijk vooral naar je uitstraling, zowel op persoonlijk vlak als op zakelijk vlak. Wat mensen zich soms niet realiseren, is dat je met alles een non-verbale taal spreekt. Het kan natuurlijk ook voorkomen dat mensen iets willen uitstralen wat ze niet zijn. Ook daar kan Angela te hulp schieten. “Als iemand er bijvoorbeeld heel somber of saai uitziet, dan zit daar altijd iets achter.”
Ook doet Angela aan Feng Shui. “Dat houdt in het harmoniseren van je omgeving. Bijvoorbeeld ervoor zorgen dat jij je thuis voelt in je huis, dat het jezelf weerspiegelt. Ik doe dat met kleding.” Zo zorgt zij ervoor dat iemands kledingkast écht die van hen is. Angela vindt het enorm belangrijk dat de kleding in iemand kast diegene weerspiegelt. “Het is het intiemste wat je meeneemt, elke dag. Waar je ook gaat en staat, je moet je fijn voelen in de kleding die je hebt; in je verpakking.”
“Wees jezelf, want dat maakt je uniek”
Wat geef je mee aan jongeren die op het punt staan om belangrijke keuzes te maken?
“Als je een keuze maakt, zorg er dan voor dat je al het andere al hebt gedaan. En als je ergens voor gaat, denk dat niet dat je er al direct bent maar zet door. Je valt echt wel een paar keer, maar geef niet op want dan geeft je je droom op. Door andere wegen te bewandelen, weet je wat je écht wil! Wees jezelf, want dat maakt je uniek.”