Kevin is vormgever én runt een foodblog met zijn zus. “Koken is eigenlijk een soort vormgeven en ontwerpen. In een advertentie zijn de tekst en foto’s de ingrediënten.” Op school was hij al dé persoon waar je heen moest voor creativiteit. Nu laat Kevin de Vries (42) zijn creativiteit de vrije loop met een carrière als grafisch vormgever én samen met zijn zus in de keuken. Hij adviseert jongeren om altijd te doen waar je gelukkig van wordt. Dat is écht het allerbelangrijkste. ‘Doe wat goed voelt’.
Hoe was jouw jeugd?
“Totaal onbezorgd”, zonder enige twijfels was dat het eerste woord wat hem te binnen schoot, “eigenlijk heb ik nooit echt shit meegemaakt. Ik ben opgegroeid in Uithoorn, waar ik naar school ging, vriendjes had en thuiskwam in eigenlijk een heel normaal gezin.” Met een vader als postbode en een moeder die werkte bij de bank, was het altijd heel gemoedelijk bij het thuisfront. Kevin heeft écht kind kunnen zijn. “Al was ik vroeger op school altijd wel vrij onzeker. Er waren dan kinderen die het leuk vonden om andere mensen te pesten, daar liep ik nog wel eens tegenaan maar ben ik prima doorheen gekomen.”
“Ik was altijd aan het sporten en ik vond het helemaal te gek om te tekenen.” Toen nog geen ontwerpen vanachter een MacBook, maar gewoon leuke poppetjes op een papiertje. “Ik was ook altijd bezig met het tekenen van lettertjes.” Geen graffiti, maar kalligrafie. Dat creatieve heeft er dus altijd ingezeten en Kevin wilde al snel de grafische kant op. “Toen op een gegeven moment de computer om de hoek kwam kijken was ik compleet gefascineerd.” De komst van de, toen nog baksteen-achtige, computers had hem gegrepen. “Toen wilde ik eigenlijk naar het grafisch lyceum, maar die vonden mij te jong.” Zodoende kwam Nimeto op zijn pad. Een MBO in Utrecht waar je niet zomaar binnenkomt. De toelating? “Iedereen kreeg een woord waar je dan iets van moest maken. Mijn woord was spiegelglad.” De combinatie van Kevins creatieve ontwerp en zijn vaders zaag- en hamervaardigheden, zorgde ervoor dat Kevin met zijn spiegelgladde kunstwerp werd toegelaten. “Mijn vader was de postbode en die kwam de brief van Nimeto tegen tussen de enveloppen. Dus was hij snel met die brief naar mijn school gereden en kwam hij het schoolplein oprennen. Hij wilde weten wat erin stond.” Je raadt het al; goed nieuws. “Dat halve schoolplein was mee aan het feestvieren en iedereen vond het ook heel tof dat ik daar was toegelaten.”
Hoe kwam je waar je nu bent?
“Bij B-Ambitious ben ik grafisch vormgever, al zeker 20 jaar. Na het Nimeto wilde ik eigenlijk naar de kunstacademie, maar daar kreeg ik te horen dat ik een hele mooie map had, maar dat het werk al af was. Toen ik ging werken bij een beletteringsbedrijf zat ik vaak stickers te plakken op etalages, en toen dacht ik van ‘ja, ik wil eigenlijk die stickers zelf ontwerpen’. Van mijn eerste salaris schafte ik een iMac aan en ben gaan ‘pielen’ in die programma’s.”
“Op het moment dat drukwerkwebsites opkwamen waar mensen zelf hun dingetjes konden ontwerpen, zag je wel dat klanten al zelf van alles gingen fröbelen. Dan vroegen ze aan ons hoe ze de eerste stap moesten zetten en gingen vervolgens zelf verder. Dat zit dan wel in de weg, maar daar moet je als bedrijf ook weer creatief in zijn door te laten zien hoe wij het zelf nóg beter zouden doen.”
Het mooiste aan het werk? “Wij geven de ambities van ondernemers vorm.” Het logo, de smaak en herkenning van een bedrijf draait immers om de uitstraling. “Het is ontzettend tof wanneer je een bus langs ziet rijden met een logo wat jij gemaakt hebt.”
Naast het grafische werk heeft Kevin ook een foodblog met zijn zus. Het account op Instagram tikt al bijna de tweeduizend volgers aan en heeft daarmee mooie fanbase opgebouwd. “Vroeger sprak ik ook vaak met een vriend af en dan gingen we gewoon koken. Toen ik het daar begin coronatijd met mijn zus over sprak, bleek dat wij diezelfde interesse deelden en besloten we een website op te zetten.” Ons blog heette eerst ‘koken zonder pakjes en zakjes’, maar al snel liepen de twee tegen het probleem aan dat ze dan daadwerkelijk geen pakjes en zakjes mogen gebruiken, om on-brand te blijven. “En dat terwijl tomaten in blik echt gewoon best goed zijn.” Zijn zoontje van acht jaar kwam met de perfecte oplossing; “Noem het dan ‘koken met familie!’”
“Koken is eigenlijk een soort vormgeven en ontwerpen. In een advertentie zijn de tekst en foto’s de ingrediënten. In het koken heb je ook de basisingrediënten, de kruiden en de smaakmakers die de kleur geven.”
Wat geef je jongeren mee die op het punt staan om een keuze voor hun toekomst te maken?
“Gewoon doen waar je zelf gelukkig van wordt. Dat is écht, écht, écht het allerbelangrijkst. Laat je niet beïnvloeden door mensen om je heen, doe gewoon wat je hart ingeeft en ga daar volledig voor.” Als één van zijn twee zoontjes over een aantal jaar geen flauw idee heeft wat hij moet doen en zijn vader om hulp vraagt, zal Kevin hem aanraden zichzelf te ontdekken en daar de tijd voor te nemen. “Doe altijd wat goed voelt.”
Benieuwd naar zijn Foodblog? Bekijk de website via deze link: www.kokenmetfamilie.nl of op Instagram: @kokenmetfamilie.
Check ook even de website van B-Ambitious.