Ik durf openlijk te bekennen: ik ben verslaafd. Gelukkig niet aan verdovende middelen of alcohol maar aan boeken, tijdschriften, notitieboekjes, kaarten. Vooral veel papier, leesvoer en schrijven.
In een stad kan ik geen boekwinkel voorbijlopen zonder ‘even’ binnen te kijken. Om vervolgens te constateren dat ik de nieuwste uitgaven van bepaalde tijdschriften al heb, of geen interessante nieuwe boektitels zie liggen. Uit ieder vakantieland gaat een notitieboekje mee naar huis. Nee, er liggen geen stapels ‘ready-for-use’, de meesten zijn meteen in gebruik. In mijn werk ben ik namelijk nog van het schrijven. Tijdens een interview schrijf ik de antwoorden nog gewoon, ouderwets mee. Als ik schrijf neem ik de woorden meteen op in mijn hoofd en kan ik deze bij de uitwerking van het interview direct reproduceren. Ik zie en hoor de spreker als het ware voor mij.
Wat is dan deze verslaving? Is het de geur van papier? Het echt in handen hebben, in plaats van online? Wil ik hierover controle hebben in tegenstelling tot de meer vluchtige digitale wereld, waaraan ik overigens net zo hard meedoe, privé en zakelijk?
Papier, beelden en woorden zijn mijn inspiratie. Ik ben nieuwsgierig naar nieuws en nieuwe ontwikkelingen. Hierover lees ik graag, maar bij het zien van een mooie foto of vormgeving kan ik ook op nieuwe ideeën komen. Een beeld zegt soms meer dan duizend woorden en zet mijn mind aan tot nadenken. ‘Plop’, daar is een ingeving, zomaar uit het niets. Daar word ik blij van.
Een andere verslaving is het schrijven en enthousiasmeren van mensen. Alle inspiratie en de daaropvolgende ingevingen zet ik om in mijn werk. De ideeën die ik krijg van bijvoorbeeld ontwikkelingen in kunst of trends in vormgeving of kleding kan ik prima toepassen in een communicatieproject of artikel.
On top heb ik besloten een boek te gaan schrijven. Nu nog beslissen waarover en voor wie? Simone Levie zegt ‘start before you’re ready’. Dat breng ik nu in de praktijk. Ik ben gestart met het noemen van mijn doel, zet mijn focus op ‘aan’, dan volgt de rest vanzelf. Binnenkort volg ik een masterclass kinderboeken schrijven. Of mijn boek uiteindelijk een kinderboek wordt of een interessante family-story of tips & tricks over communicatie & projectmanagement, dat weet ik nog niet. Langzamerhand zal zich een meer gestructureerd beeld vormen in mijn hoofd.
Wat vind jij? Waarover zou jij graag een boek van mijn hand willen lezen? Ik ben benieuwd.
Esther